ตระกูลจางมาสร้างความร่ำรวยกันเถอะ (จบ)

     ดาหลัน หญิงแกร่งแห่งปีผู้บุกเบิกธุรกิจค้าส่งอาหารทะเลแปรรูป สาวโสดวัย 30 ปีที่ประสบความสำเร็จ

ในชีวิตด้านธุรกิจและความมั่นคงทางฐานะการเงิน 

  

     ด้วยความว่างและเบื่อหน่าย วันนี้ดาหลันจึงเดินออกมาตรวจงานด้านนอก เธอเห็นลูกน้องนั่งฟุบหน้าร้องไห้อยู่กับโต๊ะทำงาน จึงทำให้เธอรีบเดินเข้าไปถามอย่างห่วงใย ดาหลันรักลูกน้องของเธอทุกคนเพราะพวกเขาร่วมบุกเบิกก่อสร้างธุรกิจมาด้วยกันกับเธอตั้งแต่เริ่มแรก 
 

     " ไอ้จ๊อด นี่มึงร้องไห้ทำไมกัน มึงเป็นไรวะ " ดาหลันถามจ๊อดลูกน้องสนิท

     " เจ๊!! ผมไม่ได้เป็นไรครับ อะ เอ่อ ผมอ่านนิยายเรื่องนี้มันเศร้ามาก เลยทำให้ผมร้องไห้น่ะ แหะๆ "
 

     ดาหลันเห็นหนังสือนิยายจีนโบราณ ก็ให้นึกรำคาญแต่ในใจอยากจะรู้ว่าเหมือนกันว่าข้างในมันบรรยายยังไงจนลูกน้องที่ตัวใหญ่ยิ่งกว่ายักษ์ นั่งร้องไห้ยังกะญาติเสียแบบนี้  เธอจึงขอยืมหนังสือเล่มนี้เดินกลับเข้าห้องไป ไม่ตรวจแล้วงงงานขอลองอ่านนิยายดูก่อนสักครั้ง ดาหลันนั่งอ่านนิยายจากใบหน้าเรียบเฉยเริ่มเปลี่ยนเป็นขุ่นมัว จากขุ่นมัวเริ่มเป็นโกรธ จากโกรธเปลี่ยนเป็นเศร้าหมอง 

" โอ๊ย!! ชีวิตบ้าบออะไรจะรันทดขนาดนี้กันวะเนี่ย มันมีจริงๆเหรอครอบครัวที่แสนจะอาภัพขนาดนี้เนี่ย ฮือฮือๆ " 

     ********************

ต้องขอแจ้งก่อนนะคะ ว่านิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้อิงประวัตศาสตร์ หรือหลักการอะไรทั้งสิ้น ต้องการให้ผู้อ่านได้อ่านเพื่อความเพลิดเพลินใจเท่านั้น ติได้แต่อย่างแรงเด้อ จิตใจไรท์อ่อนไหวประหนึ่งกิ่งไผ่ไหวเอน 555 

ติชมกันได้ แต่อย่ามากนะคะ 5555+(กลัวหมดกำลังใจ) ไรท์ขอกำลังใจจากผู้อ่านด้วยนะคะ